-
1 zaczepić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaczepić (się)
-
2 zaczepić się
сов.1) зацепи́ться, заде́ть2) перен., разг. пристро́иться, устро́итьсяSyn:zahaczyć się 1), urządzić się 2) -
3 zaczepić\ się
сов. 1. зацепиться, задеть;2. перен. разг. пристроиться, устроиться+1. zahaczyć się 2. urządzić się
-
4 zaczepić się
зачепитися -
5 zaczepić
глаг.• зацепить• зацеплять* * *zaczepi|ć\zaczepićony сов. 1. задеть, зацепить;2. kogo (zwrócić się) обратиться к кому, заговорить с кем; 3. kogo пристать к кому, вызвать на ссору (драку) кого+1. zahaczyć, zawadzić 2. zagadać, zagabnąć 3. zaatakować
* * *zaczepiony сов.1) заде́ть, зацепи́тьSyn: -
6 uczepić się
сов. kogo-czego1) ухвати́ться за кого-чтоuczepić się się gałęzi — ухвати́ться за ве́тку
uczepić się się tramwaju — пови́снуть на подно́жке трамва́я
2) перен., разг. прицепи́ться, приста́ть к кому-чемуSyn: -
7 uczepić\ się
сов. kogo-czego 1. ухватиться за кого-что;\uczepić\ się się gałęzi ухватиться за ветку; \uczepić\ się się tramwaju повиснуть на подножке трамвая;
2. перен. разг. прицепиться, пристать к кому-чему+1. zaczepić się, uchwycić się 2. przyczepić się
-
8 zahaczyć się
сов.1) зацепи́ться, заде́тьSyn: -
9 zahaczyć\ się
сов. 1. зацепиться, задеть;2. разг. (urządzić się) пристроиться, устроиться (на работу etc.) -
10 pot|knąć się
pf — pot|ykać się1 impf vi 1. (zaczepić nogą) to stumble- potknąć się o próg a. na progu to stumble over the threshold- konie potykały się na wyboistej drodze the horses stumbled on a bumpy road2. przen. (ponieść porażkę) to fail- potknąć się na egzaminie to fail an examThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pot|knąć się
-
11 пристроиться
zaczepić się перен.; разг., ( urządzić się) zahaczyć się разг. -
12 zaczep|ić
pf — zaczep|iać impf Ⅰ vt 1. (umocować) to fasten; (hakiem) to hook; (przypiąć) to clip- zaczepić sznurek o gwóźdź to hook a string over a nail- zaczepić linę na gałęzi to pass a rope over a tree branch2. (zagadnąć) to accost [osobę]- zaczepić kogoś na ulicy to accost sb in the street- zaczepił mnie jakiś nieznajomy I was accosted by a stranger- przez nikogo nie zaczepiani dotarliśmy na miejsce we arrived without being stopped by anybody3. (prowokować) to provoke- lepiej go nie zaczepiaj you’d better not provoke himⅡ vi 1. (zawadzić) to catch- zaczepić nogą o coś to catch one’s foot on sth- zaczepić rękawem o gwóźdź to catch one’s sleeve on a nail- samolot zaczepił skrzydłem o komin the plane hit a chimney with its wing2. (wstąpić) to stop over- zaczepić o Warszawę to stop over in Warsaw- po drodze zaczepiliśmy o bar on our way we dropped in at a barⅢ zaczepić się — zaczepiać się 1. (złapać się) to catch hold (o coś of sth)- zaczepić się rękami o gałąź to catch hold of a branch2. (zahaczyć się) [szalik, latawiec, klamra] to get caught (o coś in sth) 3. pot. (zamieszkać) to stay- zaczepić się u przyjaciół to stay at one’s friends’ house- zaczepić się w jakiejś firmie to get a job in some company- zaczepić się na rynku to gain a foothold in the marketThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaczep|ić
-
13 задеть
глаг.• zahaczyć* * *dotknąć, drasnąć перен., potrącić, ubóść, ( больное место) urazić, zaczepić, zaczepić się, zadrasnąć, zahaczyć, zahaczyć się, (за живо́е) zapiec -
14 устроиться
ulokować się, urządzić się, ( urządzić się) ustalić się уст., zaczepić się, zadomowić się, (на работу и т. п.) zahaczyć się, zainstalować się -
15 catch
[kætʃ] 1. pt, pp caught, vt(capture, get hold of) łapać (złapać perf); ( surprise) przyłapywać (przyłapać perf); ( hit) trafiać (trafić perf); ( hear) dosłyszeć ( perf); ( MED) zarażać się (zarazić się perf) +instr, łapać (złapać perf) (inf); (also: catch up) zrównać się ( perf) z +instr, doganiać (dogonić perf)to catch sb's attention/eye — zwracać (zwrócić perf) (na siebie) czyjąś uwagę
to catch fire — zapalać się (zapalić się perf), zajmować się (zająć się perf)
Phrasal Verbs:- catch on- catch up2. vi 3. n( of fish etc) połów m; ( hidden problem) kruczek m; ( of lock) zapadka f* * *[kæ ] 1. past tense, past participle - caught; verb1) (to stop and hold (something which is moving); to capture: He caught the cricket ball; The cat caught a mouse; Did you catch any fish?; I tried to catch his attention.) łapać2) (to be in time for, or get on (a train, bus etc): I'll have to catch the 9.45 (train) to London.) zdążyć na3) (to surprise (someone) in the act of: I caught him stealing (my vegetables).) łapać4) (to become infected with (a disease or illness): He caught flu.) łapać5) (to (cause to) become accidentally attached or held: The child caught her fingers in the car door.) przytrzaskiwać6) (to hit: The punch caught him on the chin.) trafić7) (to manage to hear: Did you catch what she said?) usłyszeć8) (to start burning: I dropped a match on the pile of wood and it caught (fire) immediately.) zająć się ogniem2. noun1) (an act of catching: He took a fine catch behind the wicket.) chwyt2) (a small device for holding (a door etc) in place: The catch on my suitcase is broken.) zatrzask3) (the total amount (of eg fish) caught: the largest catch of mackerel this year.) połów4) (a trick or problem: There's a catch in this question.) podstęp, haczyk•- catching- catchy
- catch-phrase
- catch-word
- catch someone's eye
- catch on
- catch out
- catch up -
16 engage
[ɪn'geɪdʒ] 1. vtattention zajmować (zająć perf); consultant, lawyer angażować (zaangażować perf); ( AUT) clutch włączać (włączyć perf); ( MIL) nawiązywać (nawiązać perf) walkę z +instr2. vi ( TECH)zaczepiać się (zaczepić się perf), sprzęgać się (sprząc się perf)to engage in — zajmować się (zająć się perf) +instr
to engage sb in conversation — zajmować (zająć perf) kogoś rozmową
* * *[in'ɡei‹]1) (to begin to employ (a workman etc): He engaged him as his assistant.) zaangażować2) (to book; to reserve: He has engaged an entertainer for the children's party.) (wy)nająć3) (to take hold of or hold fast; to occupy: to engage someone's attention.) przykuć (uwagę)4) (to join battle with: The two armies were fiercely engaged.) przystąpić do walki5) (to (cause part of a machine etc to) fit into and lock with another part: The driver engaged second gear.) włączyć, załączyć•- engaged- engagement
- engaging -
17 zahacz|yć
pf — zahacz|ać impf Ⅰ vt 1. (zawiesić) to hook- zahaczyć drabinę o dach to hook a ladder on the roof2. pot. (zapytać) to accost- zahaczył jakiegoś przechodnia i zapytał o drogę he accosted a passer-by and asked the way- ktoś zahaczył go o termin somebody asked him about the deadlineⅡ vi 1. (zawadzić) to catch- zahaczył rękawem o gwóźdź he caught his sleeve on a nail- kotwica zahaczyła o dno the anchor was hooked to the bottom2. pot. (wstąpić) to stop off- w drodze powrotnej zahaczyli o Warszawę/znajomych on the way back they stopped off at Warsaw/some friendsⅢ zahaczyć się — zahaczać się 1. (zaczepić się) to catch- latawiec zahaczył się o gałęzie the kite got caught in some branches2. pot. zahaczył się w firmie wujka he found a job in his uncle’s company- zahaczył się na pewien czas w Warszawie he found temporary accommodation in WarsawThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zahacz|yć
-
18 hängen
hängen ['hɛŋən] <hing, gehangen>1. vian der Decke/über dem Tisch/im Schrank \hängen wisieć pod sufitem/nad stołem/w szafie2) (herunter\hängen) Zweige: zwisać3) ( schweben) zawisnąćüber dem Wald \hängen Nebel: unosić się nad lasemtief \hängen Wolken: wisieć niskoder Zigarettenrauch hängt noch im Zimmer zapach papierosów unosi się jeszcze w pokoju4) ( angebunden sein)5) ( voll sein)voller Kirschen/Mäntel \hängen być obwieszonym wiśniami/płaszczami6) ( sich verbunden fühlen)an jdm/etw \hängen być przywiązanym do kogoś/czegoś7) ( sich neigen)nach rechts/links \hängen być pochylonym na prawo/lewo8) (fest\hängen)[mit dem Ärmel/der Tasche] an etw ( dat) \hängen zaczepić się [rękawem/torbą] o coś9) ( haften)im Sessel \hängen tkwić w fotelu ( pot)vor dem Fernseher \hängen wysiadywać przed telewizorem11) ( abhängig sein)2. I. <hängte, gehängt> vtetw an die Wand/Decke \hängen powiesić coś na ścianę/pod sufitemetw auf einen Bügel/in den Schrank \hängen powiesić coś na wieszaku/w szafie2) (herunter\hängen lassen)die Arme \hängen lassen zwiesić bezradnie ramiona3) ( baumeln lassen)etw in etw ( akk) \hängen opuścić coś w coś4) (an\hängen, befestigen)das Boot/den Wohnwagen ans Auto \hängen podwiesić łódź/przyczepę kempingową do samochodu5) (er\hängen) powiesić [na szubienicy]sich an jdn/etw \hängen Qualle, Schmutz: przyczepić się do kogoś/czegośsich ans Telefon \hängen ( fam) wisieć przy telefonie -
19 toehold
['təuhəuld]n( in climbing) oparcie nt dla stopy; ( fig)to get/gain a toehold (in) — zaczepić się ( perf) (w +loc)
-
20 zaczepiać
impf ⇒ zaczepić* * *1. (-piam, -piasz); perf - pić; vt( przyczepiać) to fasten; ( zatrzymywać) to accost; ( atakować) to attack2. vi* * *ipf.1. (= przyczepiać) hitch, fasten.2. (= zahaczać, zawadzać) catch ( czymś o coś sth on sth); zaczepiłem rękawem o gwóźdź I caught my sleeve on a nail.3. (= zatrzymywać, zagabywać kogoś) accost; wczoraj zaczepił mnie na ulicy jakiś facet I was accosted by some dude in the street yesterday.4. (= zachowywać się agresywnie wobec kogoś) try to pick up l. look for a fight ( kogoś with sb); provoke ( kogoś sb).ipf.1. (= zahaczać się) be caught ( o coś on sth); latawiec zaczepił się o drzewo the kite was caught on a tree.3. (= sczepić się) be locked together; gałęzie drzew zaczepiały się o siebie na wietrze the branches of the trees were locking together in the wind.4. pot. (= znajdować pracę, mieszkanie) get a foothold ( w czymś in sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaczepiać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zaczepiać się – zaczepić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zatrzymywać się, zawisać, zahaczywszy, zaczepiwszy o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błystka zaczepiła się na gałęziach. Sieć zaczepiła się o korzenie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaczepić — dk VIa, zaczepićpię, zaczepićpisz, zaczepićczep, zaczepićpił, zaczepićpiony zaczepiać ndk I, zaczepićam, zaczepićasz, zaczepićają, zaczepićaj, zaczepićał, zaczepićany 1. «umocować coś na czymś, przymocować do czegoś zahaczając, przypinając zwykle … Słownik języka polskiego
zahaczać się – zahaczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostać zahaczonym; zaczepić się, zawadzić o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kaptur zahaczył się o gałąź. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potknąć się — dk Va, potknąć sięnę się, potknąć sięniesz się, potknąć sięnij się, potknąć sięnął się, potknąć sięnęła się, potknąć sięnęli się, potknąć sięnąwszy się potykać się ndk I, potknąć sięam się, potknąć sięasz się, potknąć sięają się, potknąć sięaj… … Słownik języka polskiego
zahaczyć — dk VIb, zahaczyćczę, zahaczyćczysz, zahaczyćhacz, zahaczyćczył, zahaczyćczony zahaczać ndk I, zahaczyćam, zahaczyćasz, zahaczyćają, zahaczyćaj, zahaczyćał, zahaczyćany 1. częściej dk «zawiesić coś na czymś sterczącym, wystającym; zaczepić o coś,… … Słownik języka polskiego
pozaczepiać — dk I, pozaczepiaćam, pozaczepiaćasz, pozaczepiaćają, pozaczepiaćaj, pozaczepiaćał, pozaczepiaćany «zaczepić wiele czegoś, jedno po drugim; zaczepić coś w wielu miejscach» Pozaczepiać końce liny na hakach. Dzikie wino pozaczepiane na murze.… … Słownik języka polskiego
przyczepić — dk VIa, przyczepićpię, przyczepićpisz, przyczepićczep, przyczepićpił, przyczepićpiony przyczepiać ndk I, przyczepićam, przyczepićasz, przyczepićają, przyczepićaj, przyczepićał, przyczepićany «przypinając, wiążąc, zahaczając umocować coś na czymś … Słownik języka polskiego
zaczepiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaczepiaćam, zaczepiaća, zaczepiaćają, zaczepiaćany {{/stl 8}}– zaczepić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaczepiaćpię, zaczepiaćpi, zaczepiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaplątać — dk IX, zaplątaćplączę, zaplątaćplączesz, zaplątaćplącz, zaplątaćał, zaplątaćany rzad. zaplątywać ndk VIIIa, zaplątaćtuję, zaplątaćtujesz, zaplątaćtuj, zaplątaćywał, zaplątaćywany «plącząc zamotać, zaczepić jedno o drugie; splątać» Zaplątać nici,… … Słownik języka polskiego
